Normale leven
Door: Saranke Visser
Blijf op de hoogte en volg Saranke
19 November 2017 | Ecuador, Quito
Hallo allemaal,
Daar ben ik weer. Sinds mijn laatste reis met rotary naar het strand heb ik met hun geen reis meer ondernomen en ik ben dus weer meer gewend aan het gewone leven hier. Daar zal ik deze keer wat meer over vertellen. Nog als reactie op alle reacties van mijn vorige blog, (bedankt daarvoor, hartstikke leuk!) ja de Rotary is heel beschermend maar ik weet dat ze de beste bedoelingen hebben. Natuurlijk zijn er gevaren en krijgen zij er van langs als er iets met ons gebeurd, dat begrijp ik ook het is alleen jammer sommige dingen die totaal veilig zijn ook niet toegestaan zijn. Zo kan je niet zo maar bij de familie van een uitwisselingsstudent in een andere stad blijven slapen. Dat gaat dan deels onder het motto dat dit jaar over school en familie gaat en dat reizen daar niet bij hoort.
Oke nu verder op het werkelijke onderwerp, want ook al zijn er dingen die tegen vallen je moet er altijd het beste van proberen te maken.
Mijn leven op school hier ziet er niet heel gecompliceerd uit. Ondertussen begrijp ik bijna alles wat de leraren zeggen, hoewel ik de stof nog niet altijd begrijp. Voor de vakken biologie, natuurkunde, scheikunde en wiskunde hoef ik bijna niets te doen. Deels is het soms heel simpel dat ik liever mijn Spaans ga leren, andere keren herken ik de stof maar kan ik het me niet meer herinneren. Voor Engels, emprendimiento (ondernemerschap), investigation en geschiedenis heb ik wel huiswerk maar dat valt ook te overzien. Ik probeer veel dingen te doen, maar als ik iets niet inlever maakt dat de leraren weinig uit, dus als ik dan een keer weinig tijd heb laat ik het ook soms zitten. Verder heb ik voor Spaans natuurlijk de grootste uitdaging, maar tot nog toe geen speciale klassen Spaans voor mij. Ik ben nu Kruistocht in spijkerbroek aan het lezen met de Nederlandse versie ernaast, wat lastig is en langzaam gaat maar wel heel nuttig is. Daarnaast probeer ik films in het Spaans te kijken woordjes te leren en aandachtig te luisteren als mijn klasgenoten een discussie hebben.
Ik heb nu twee keer per week voetbal training na schooltijd wat super leuk is. Er zijn maar drie meiden die zich ingeschreven hebben en die komen ook nog wel is niet opdagen dus meestal ben ik alleen met de jongens. Die zijn natuurlijk veel beter, maar ik ben lekker actief en voor verdedigen heb ik weinig balvaardigheid nodig. Verder heb ik na schooltijd niet heel veel te doen. Als ik thuis kom eet ik, wandel ik wat rond in de buurt of probeer hard te lopen. Ondertussen heb ik al het probleem dat enkele broeken bijna niet meer passen, maar om de motivatie voor echt goed hardlopen op te brengen is lastig. Haha, met name omdat mijn conditie shit is en als ik in mijn eentje loop stop ik als ik vermoeid raak.
Verder spreken we meestal een keer per week af met de zes andere uitwisselingsstudenten die in mijn vallei wonen. Dan gaan we naar het winkelcentrum en daar wat eten of naar de bioscoop en laatst gingen we kerst koekjes maken bij iemand thuis. In het winkelcentrum hier heb je standaard een plein waar eten van alle soorten te krijgen is voor drie dollar of meer, wat heerlijk is. Een klein obstakel is dat de drie jongens weinig Engels en Spaans spreken wat er voor zorgt dat Frans en Duits ook vaak de voertaal is. Waarbij ik als enige in het midden zit met mijn Nederlands. Vast en zeker dat later in het jaar we samen Spaans kunnen praten maar op dit moment is het soms een beetje frustrerend als aan beide kanten een conversatie gaande is waar ik alleen de rode lijn van kan volgen. Een voordeel is dat ik zeker mijn luistervaardigheden aan het verbeteren ben voor Duits en Frans, haha. Het is lastiger om wat te doen met de mensen die in Quito wonen of een andere vallei omdat dat minimaal een half uur weg is, deze uitjes zijn dus meer bestemd voor in het weekend.
Ik het weekend doe ik vaak trips met mijn familie, zo zijn we naar Otavalo gegaan en naar Mika. Mika is een groot meer wat omringd is door bergen, met op de weg daar naar toe ook prachtig uitzicht op sneeuw toppen vlakbij. Hier gingen we naartoe met twee andere meiden uit Quito en mijn ouders. Steffi is van Zwitserland en was helemaal gelukkig, omdat dit de eerste keer was dat ze bergen zag in Ecuador. Toen we aan kwamen bij het meer was het nog zonnig en prachtig uitzicht. Later begon het te hagelen en toen we net op de weg terug waren over de kam van de berg begon het te onweren. Hartstikke spectaculair, maar ik denk ook vrij gevaarlijk haha. Uiteindelijk gebeurde er niks gelukkig, we scoorden de perfecte foto van de bliksemflitsen die zo dichtbij waren dat ons haar statisch omhoog stond. De volgende dag gingen we met de familie van het andere meisje Fien naar Latacunga waar een feest plaats vond. Mama Negra, dit hield in een optocht met allerlei verkleedde mannen, personages in het verhaal, dansende inheemse mensen en een heleboel sterke drank. We werden gereinigd door mannen die met takken over je lichaam gingen en je daarna met drank bespuwden en meerdere keren kwam iemand uit de parade naar ons toe om eerst een charmant rijmpje te zeggen en daarna de fles aan je mond te zetten. Dit was een geweldige culturele ervaring! Zoek het maar op in google voor foto's want daar heb ik nu denk ik niet de tijd voor.
Otavalo is een stad hier anderhalf uur vandaan die bekend is om de hoeveelheid inheemse mensen die er wonen. Ze hebben daar ook een gigantische markt met allemaal handgemaakte producten. Kleding, tassen, schilderingen, eten, sieraden of beeldjes wat je maar kan bedenken. Voor de stoffen gebruiken ze daar prachtig heldere kleuren, roze, rood, geel of blauw, in een ruit patroon of een kleur. Dit is een markt die interessant is voor toeristen maar op dat moment waren het vooral de lokalen mensen die hun inkopen daar deden. Nadat ik een heleboel gekocht had aten we heerlijk in een restaurantje, een bord met van alle specialiteiten wat, en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Laatst had ik mijn eerste dansles, wat hartstikke leuk was maar wel duur dus ik weet niet of we er mee door gaan. Gister had ik een barbecue met de Rotaract (jongeren in universiteit die net als rotary goede doelen helpen, en veel van hen zijn ook op uitwisseling gegaan) ben ik 1 keer met de scouts mee gegaan, wat ook super leuk was, vooral om ook met kleine kinderen bezig te zijn. Dit zijn allemaal contacten die gezellig zijn, maar nog moeten groeien om ze echt te leren kennen.
5 December komt mijn broer die in Canada studeert thuis om de kerst maand hier te besteden. Deze maand gaan we waarschijnlijk veel trips met onze familie doen, waardoor ik de zaterdagen ook geen tijd heb voor de scouts. Last but not least, 22-25 november is onze trip naar de Amazone!!!! Super vet! Kort, prijzig, maar een geweldige ervaring denk ik.
Dat jullie daar in Nederland maar een beetje van het leven en de winter genieten. Met een kop thee voor de openhaard! Liefs Saranke
Daar ben ik weer. Sinds mijn laatste reis met rotary naar het strand heb ik met hun geen reis meer ondernomen en ik ben dus weer meer gewend aan het gewone leven hier. Daar zal ik deze keer wat meer over vertellen. Nog als reactie op alle reacties van mijn vorige blog, (bedankt daarvoor, hartstikke leuk!) ja de Rotary is heel beschermend maar ik weet dat ze de beste bedoelingen hebben. Natuurlijk zijn er gevaren en krijgen zij er van langs als er iets met ons gebeurd, dat begrijp ik ook het is alleen jammer sommige dingen die totaal veilig zijn ook niet toegestaan zijn. Zo kan je niet zo maar bij de familie van een uitwisselingsstudent in een andere stad blijven slapen. Dat gaat dan deels onder het motto dat dit jaar over school en familie gaat en dat reizen daar niet bij hoort.
Oke nu verder op het werkelijke onderwerp, want ook al zijn er dingen die tegen vallen je moet er altijd het beste van proberen te maken.
Mijn leven op school hier ziet er niet heel gecompliceerd uit. Ondertussen begrijp ik bijna alles wat de leraren zeggen, hoewel ik de stof nog niet altijd begrijp. Voor de vakken biologie, natuurkunde, scheikunde en wiskunde hoef ik bijna niets te doen. Deels is het soms heel simpel dat ik liever mijn Spaans ga leren, andere keren herken ik de stof maar kan ik het me niet meer herinneren. Voor Engels, emprendimiento (ondernemerschap), investigation en geschiedenis heb ik wel huiswerk maar dat valt ook te overzien. Ik probeer veel dingen te doen, maar als ik iets niet inlever maakt dat de leraren weinig uit, dus als ik dan een keer weinig tijd heb laat ik het ook soms zitten. Verder heb ik voor Spaans natuurlijk de grootste uitdaging, maar tot nog toe geen speciale klassen Spaans voor mij. Ik ben nu Kruistocht in spijkerbroek aan het lezen met de Nederlandse versie ernaast, wat lastig is en langzaam gaat maar wel heel nuttig is. Daarnaast probeer ik films in het Spaans te kijken woordjes te leren en aandachtig te luisteren als mijn klasgenoten een discussie hebben.
Ik heb nu twee keer per week voetbal training na schooltijd wat super leuk is. Er zijn maar drie meiden die zich ingeschreven hebben en die komen ook nog wel is niet opdagen dus meestal ben ik alleen met de jongens. Die zijn natuurlijk veel beter, maar ik ben lekker actief en voor verdedigen heb ik weinig balvaardigheid nodig. Verder heb ik na schooltijd niet heel veel te doen. Als ik thuis kom eet ik, wandel ik wat rond in de buurt of probeer hard te lopen. Ondertussen heb ik al het probleem dat enkele broeken bijna niet meer passen, maar om de motivatie voor echt goed hardlopen op te brengen is lastig. Haha, met name omdat mijn conditie shit is en als ik in mijn eentje loop stop ik als ik vermoeid raak.
Verder spreken we meestal een keer per week af met de zes andere uitwisselingsstudenten die in mijn vallei wonen. Dan gaan we naar het winkelcentrum en daar wat eten of naar de bioscoop en laatst gingen we kerst koekjes maken bij iemand thuis. In het winkelcentrum hier heb je standaard een plein waar eten van alle soorten te krijgen is voor drie dollar of meer, wat heerlijk is. Een klein obstakel is dat de drie jongens weinig Engels en Spaans spreken wat er voor zorgt dat Frans en Duits ook vaak de voertaal is. Waarbij ik als enige in het midden zit met mijn Nederlands. Vast en zeker dat later in het jaar we samen Spaans kunnen praten maar op dit moment is het soms een beetje frustrerend als aan beide kanten een conversatie gaande is waar ik alleen de rode lijn van kan volgen. Een voordeel is dat ik zeker mijn luistervaardigheden aan het verbeteren ben voor Duits en Frans, haha. Het is lastiger om wat te doen met de mensen die in Quito wonen of een andere vallei omdat dat minimaal een half uur weg is, deze uitjes zijn dus meer bestemd voor in het weekend.
Ik het weekend doe ik vaak trips met mijn familie, zo zijn we naar Otavalo gegaan en naar Mika. Mika is een groot meer wat omringd is door bergen, met op de weg daar naar toe ook prachtig uitzicht op sneeuw toppen vlakbij. Hier gingen we naartoe met twee andere meiden uit Quito en mijn ouders. Steffi is van Zwitserland en was helemaal gelukkig, omdat dit de eerste keer was dat ze bergen zag in Ecuador. Toen we aan kwamen bij het meer was het nog zonnig en prachtig uitzicht. Later begon het te hagelen en toen we net op de weg terug waren over de kam van de berg begon het te onweren. Hartstikke spectaculair, maar ik denk ook vrij gevaarlijk haha. Uiteindelijk gebeurde er niks gelukkig, we scoorden de perfecte foto van de bliksemflitsen die zo dichtbij waren dat ons haar statisch omhoog stond. De volgende dag gingen we met de familie van het andere meisje Fien naar Latacunga waar een feest plaats vond. Mama Negra, dit hield in een optocht met allerlei verkleedde mannen, personages in het verhaal, dansende inheemse mensen en een heleboel sterke drank. We werden gereinigd door mannen die met takken over je lichaam gingen en je daarna met drank bespuwden en meerdere keren kwam iemand uit de parade naar ons toe om eerst een charmant rijmpje te zeggen en daarna de fles aan je mond te zetten. Dit was een geweldige culturele ervaring! Zoek het maar op in google voor foto's want daar heb ik nu denk ik niet de tijd voor.
Otavalo is een stad hier anderhalf uur vandaan die bekend is om de hoeveelheid inheemse mensen die er wonen. Ze hebben daar ook een gigantische markt met allemaal handgemaakte producten. Kleding, tassen, schilderingen, eten, sieraden of beeldjes wat je maar kan bedenken. Voor de stoffen gebruiken ze daar prachtig heldere kleuren, roze, rood, geel of blauw, in een ruit patroon of een kleur. Dit is een markt die interessant is voor toeristen maar op dat moment waren het vooral de lokalen mensen die hun inkopen daar deden. Nadat ik een heleboel gekocht had aten we heerlijk in een restaurantje, een bord met van alle specialiteiten wat, en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Laatst had ik mijn eerste dansles, wat hartstikke leuk was maar wel duur dus ik weet niet of we er mee door gaan. Gister had ik een barbecue met de Rotaract (jongeren in universiteit die net als rotary goede doelen helpen, en veel van hen zijn ook op uitwisseling gegaan) ben ik 1 keer met de scouts mee gegaan, wat ook super leuk was, vooral om ook met kleine kinderen bezig te zijn. Dit zijn allemaal contacten die gezellig zijn, maar nog moeten groeien om ze echt te leren kennen.
5 December komt mijn broer die in Canada studeert thuis om de kerst maand hier te besteden. Deze maand gaan we waarschijnlijk veel trips met onze familie doen, waardoor ik de zaterdagen ook geen tijd heb voor de scouts. Last but not least, 22-25 november is onze trip naar de Amazone!!!! Super vet! Kort, prijzig, maar een geweldige ervaring denk ik.
Dat jullie daar in Nederland maar een beetje van het leven en de winter genieten. Met een kop thee voor de openhaard! Liefs Saranke
-
19 November 2017 - 17:45
Anton:
Leuk weer een verslag van je te lezen. Erg leuk om dat weer te lezen. Hoe kom je op je afspraakjes met anderen uit je vallei? Moet dan altijd iemand je met de auto halen of brengen? Xxx
-
19 November 2017 - 22:04
Marijke:
Hoi Saranke,
Leuk, weer een verslag. Wat goed, dat je al zo veel Spaans kunt volgen, en dat al binnen drie maanden!!
Heel veel plezier met je reis naar de Amazone. En leuke tripjes met je nieuwe broer -
20 November 2017 - 09:30
Jan:
Wat heb je toch een boeiende manier van schrijven. Het leest als een spannend boek. Kwam je niet helemaal dronken terug van Mama Nigra? Wat ontzettend knap van je dat je het Spaans al zo goed beheerst. Blijf genieten en sla je door de vervelende momenten heen. Nog veel plezier. -
20 November 2017 - 11:02
Loekie:
Meisie, meisie, wat een belevenissen allemaal.
Tussen de regeltjes door lees ik wel een beetje frustratie, maar je grondtoon is toch wel zeer positief.
Nooit geweten dat jij zo avontuurlijk bent ingesteld, je vindt echt iedere uitdaging geweldig.
Je lijkt nooit ergens tegenop te zien. Sportief ook met je voetbal.
We wensen je een fijne decembermaand toe, met je nieuwe broer.
Heel veel liefs,
Loekie. -
20 November 2017 - 12:31
Bowine:
Fijn om weer eens wat van je te horen. Het valt niet mee zo nu en dan, maar je maakt ook mooie dingen mee. En die scouts is dat de scouting? Wel leuk hoor , want ja ik blijf altijd een padvinder, jarenlang bij de padvinderij gezeten (haha). Misschien kun je daar de leiding helpen?
Nou er staan ook heel spannende en mooie dingen nog op het programma zo te lezen. Geniet daarvan
Tot de volgende keer, Saranke!!
Bowine -
22 November 2017 - 18:21
Renate:
Hoi meisje,
ik heb genoten van jouw geweldige verhaal, al je belevenissen. Heb je eigenlijk nog tijd voor school, met al je uitstapjes, danslessen en zo?
ik wens jou een fantastische trip naar de Amazone. Ik ben hartstikke jaloers. Geniet ervan!
Lieve groet,
Renate -
25 November 2017 - 16:37
Gerrit:
Wat een leuk verslag weer. Als je dit leest ben je alweer terug van de amazone. Ben benieuwd naar je ervaringen daar.
Liefs Gonnie en Gerrit -
26 November 2017 - 11:12
Wilma:
Hoi Saranke,
Wat een goed verslag over het dagelijks leven en je uitstapje naar Otavalo....ik kan me er zo een beeld van vormen :)
Knap dat je zoveel lijntjes hebt uitgezet om nieuwe contacten op te bouwen! En ja, dat kost tijd voor je mensen beter leert kennen.
Hoe was je uitstapje naar de Amazone? Als je dit leest, ben je al weer terug.
hartelijke groeten,
Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
