Gewone leven tweede familie
Door: Saranke
Blijf op de hoogte en volg Saranke
26 Februari 2018 | Ecuador, Quito
Mijn nieuwe familie is super tof. Ik voel echt al een deel van de familie, meer dan in mijn eerste familie. Mijn moeder houd ontzettend van kletsen en dat is ontzetten gezellig. Net als in alle gezinnen is het heel belangrijk dat ik mijn kamer netjes houd. Ik maak elke ochtend mijn bed op en zorg ervoor dat er als ik naar school ga geen kleren meer op de grond liggen en alles redelijk netjes in mijn kast ligt. (Dat is nogal een hele verandering haha ;) ) Alleen mijn bureau ligt wel vol met spullen. Daarnaast vind Germania, mijn moeder het ook belangrijk dat ik er altijd mooi uit zie. Dit houd niet alleen ik elke dag douchen, wat bij mijn eerste familie vooral belangrijk was, maar ook dat ze zegt; 'Saranke, doe oorbellen in, make-up op of kam je haar nog even beter.' Daarnaast heb ik met haar en andere uitwisselingsstudenten al enkele keren mijn nagels laten doen (dat is hier heel goedkoop). Anders als dat is, vind ik het wel leuk. Want in Nederland draag ik bijna nooit oorbellen, terwijl het een paar seconden tijd kost en wel leuk staat. Verder denk ik dat het uiterlijk hier in het algemeen een stuk belangrijker is dan in Nederland, of dat mensen er meer op oordelen.
Een ander verschil is dat deze familie een stuk minder actief is dan mijn eerste familie. Mijn eerste familie werkte ontzettend veel maar in de weekenden deden ze heel vaak uitstapjes, al helemaal mijn vader. Nu werken beide ouders niet en zijn na schooltijd altijd thuis, maar zij houden er meer van om tv te kijken, een film of een serie, en als ze zeggen laten we fruit of water gaan kopen, dan kopen we dat uiteindelijk twee dagen later pas. Zij leven iets meer bij de 'Ecuadoriaanse tijd' dat als ze iets zeggen, je niet moet verwachten dat het ook direct gebeurd. Dat is af en toe wel irritant maar als je relaxed blijft wen je er wel aan haha.
Wat verder heel leuk is aan deze familie is dat de familie een stuk groter is en ze meer contact hebben met de familieleden naast hun eigen gezin. Zo zijn we een paar dagen naar Riobamba gegaan, het geboorte dorp van mijn beide ouders, om daar Carnaval te vieren. We verbleven bij de moeder van mijn moeder en daar ontmoette ik ook alle ooms en tantes en neven en nichten. Dit was ontzettend gezellig en het is een leuke afwisseling om iets met een groter gezelschap te ondernemen. Naast de familie van mijn moeder woont de moeder van mijn vader hier vlakbij en zijn we daar al enkele keren langs geweest. Zij houd ontzettend van reizen en mijn ouders zeggen dan ook ja je moet Saranke meenemen op je tripjes. Dat het ondertussen wel duidelijk is dat ik ook heel erg van reizen houd, hoewel ik het ook leuk vind om gewoon tijd met mijn ouders door te brengen. Zo ben ik al een keer met mijn oma op een tripje mee geweest. Dat was wel komisch, in een bus met allemaal oudjes, we zaten een paar uur in de bus, bezochten een museum over een belangrijke Ecuadoriaanse schrijver, bezochten een paar dorpjes en lunchten daarna in restaurant. Ik kreeg een hele kippenborst opgediend, wat typisch was van daar maar voor mij veel te veel dus ik nam meer dan de helft mee naar huis. Het was grappig dat de oudjes toch nog ontzettend actief waren, Galito (mijn oma) is 76 en haar vriendinnen zijn denk ik een vergelijkbare leeftijd, maar na het eten stonden we met z'n allen zo'n drie kwartier vrolijk te dansen. Galito zal ook bij mij verblijven als mijn moeder een maand naar de Verenigde Staten gaat en mijn vader een paar dagen weg moet voor zijn werk. Met zijn helikopter opdrachten moet hij namelijk meestal enkele dagen achter elkaar weg. Met Germania is het ontzettend makkelijk praten dus ik zal haar wel missen, maar ik ben benieuwd hoe het alleen met Pepito (mijn vader) en Galito zal zijn.
Afgelopen weekend was erg leuk, dus die ga ik ook met jullie delen. Vrijdag was de verjaardag van Aaron, een Duitse jongen die hier in de vallei woont, en met de hele groep van zeven uitwisselingsstudenten gingen we paintballen (mijn eerste keer). Daarna gingen we in een restaurant wat eten en later in iemands huis nog kaarten spelen. De volgende dat hadden wij met onze Rotary club een activiteit, iets met bomen planten, alleen vergaten zij dat wij ook mee zouden gaan dus kwam niemand ons ophalen van de afgesproken ontmoetingsplek. Het was sowieso niet echt een mooie dag om de hele tijd buiten te zijn, dus met z'n drieën bleven we samen in het huis van Tabea, zij woont nu in mijn eerste familie. We keken samen een film, maakten pizza en lieten daarna onze nagels doen. Het is ook heel leuk dat ik zo ook mijn eerste familie nog te zien krijg en dingen met hun samen kan doen.
De volgende zondag maakte ik wentelteefjes voor het ontbijt en daarna gingen we met het gezin naar Quito om daar het oude centrum beter te leren kennen. We bezochten enkele kerken, een daarvan staat bekend omdat hij van binnen een en al goud is. Mijn tweede familie is religieus en vooral mijn moeder gaat elke week naar de kerk en ook heeft ze een dag in de week les over de bijbel, dus ook in deze gouden kerk bleven we voor de mis. Dit was de eerste keer dat ik met haar naar de kerk was gegaan want eerder hadden we er nog nooit tijd voor gehad. Ze wil me namelijk wel graag voorstellen aan de vader van haar kerk en het lijkt mij ook wel leuk om een paar keer mee te gaan.
Eindelijk ga ik proberen ook wat meer over de andere cultuur vertellen. Ik weet niet precies welke kleine dingen ik al verteld heb dus mogelijk is het wat herhaling. Ten eerste is de familie hier heel belangrijk. Zoals ik al zei bezoekt mijn tweede gezin hun familie een stuk vaker en daarnaast skypen ze elke dag of meerdere keren per dag met Natalie. Natalie is hun dochter, mijn zus die al drie jaar in de Verenigde Staten studeert en al die drie jaar praten ze dagelijks. Dit leek ondenkbaar voor mijn, vergelijk het maar met hoe vaak ik met mijn ouders skype, misschien een keer in de maand, iets meer of minder. Maar nu zie ik ook dat door elke dag te skypen je wel heel erg op de hoogte blijft. Ondanks dat ik Natalie maar voor 1 dag werkelijk heb mee gemaakt kan ik haar zo nog wel een stuk beter leren kennen. Nicolaas is hun zoon die op uitwisseling in Brazilie is en ook met hem proberen ze elke paar dagen te skypen. Toen hij een maand met rotary op reis was en ze al vijf dagen niks gehoord hadden maakten ze zich zorgen, ze hadden al zolang niks van hem gehoord.
Een ander verschil in de relatie tussen mensen is op school. Ten eerste moeten we altijd opstaan als de leraar binnen komt. Deels staat dat me wel aan, een teken van respect en daarna bedankt de leraar de leerlingen en kunnen we weer gaan zitten. Maar soms als niet iedereen opstaat roept de leraar dat iedereen moet opstaan wat minder fijn is. Tijdens de lessen zijn de leerlingen stil maar wel maken ze tussendoor een hoop grappen of vertellen ze verhalen. Wat vooral anders is, is dat naast dat respect er ook een hele vertrouwde, of gemakkelijke relatie is. Leerlingen die leraren knuffelen, of zelfs de leidinggevende of directeur. Ik zit op een hele kleine school dus hier kent iedereen iedereen, leraren lunchen soms met de leerlingen en de directeur maakt grappen en werkelijk kent de leerlingen sinds ze op de school kwamen. Dat knuffelen zijn ze nu iets terughoudender mee geworden omdat dit jaar ontzettend veel berichten zijn uitgekomen over leraren die hun leerlingen seksueel gebruiken. Dus met het idee dat ogen overal zijn en een onschuldige knuffel verkeerd geïnterpreteerd kan worden houden ze zich een beetje in.
Vervolgens enkele regels of algemeenheden die hier spreken. Zondagen zijn echt voor de familie, dit is erg belangrijk en vooral in mijn eerste familie vonden ze het niet leuk als ik iets plande op deze dag en hadden ze geen zin om mijn te brengen.
Als het regent betekend dat dat het de perfecte dag is om thuis te blijven en in bed te blijven en tv te kijken. Dat vind ik zelf vrij treurig omdat ik wel van de regen houd. De kou in het algemeen, de frisse geur die in de lucht hangt en het nat worden vind ik niet erg. Dat ben ik wel gewend in Nederland. Dus af en toe ga ik naar buiten als het regent om daar zelf even van te genieten. Ook is het jammer dat een kleine miezer de plannen al doet cancelen omdat je met dat weer niet naar buiten gaat... vinden ze hier.
Bovendien zijn heel weinig mensen hier actief. Enkele jongens spelen voetbal of gaan naar de fitness, misschien een kwart en van de meiden bijna niemand. Ze hebben niet echt een hobbie of doen geen sport, daardoor is het ook lastig om een lokaal iemand te vinden die het leuk vind om in de bergen te wandelen.
Verder enkele dingen wat het eten betreft; men gebruikt hier ontzettend veel zout in het eten en als groenten enkel een paar lepeltjes salade. Af en toe pak ik een wortel en geniet dan even van de echte pure frisse groenten smaak. Ik moet hier nog een keer een Nederlandse maaltijd maken. Altijd krijgt men een servet erbij en bijna iedereen drinkt warme melk in de ochtend of avond met koffie of chocolade. (Koude melk word niet echt gedronken). Taarten zijn hier bijna altijd een beetje nattig, zo hebben ze niet echt kwark taart of iets vergelijkbaar met appeltaart, maar bijna altijd een soort nattige cake. Persoonlijk vind ik dat vaak een beetje tegenvallen. In beide huizen maakten mijn ouders het ontbijt voor mij, dat ik alleen maar hoefde te wachten, de tafel dekken en gaan zitten.
Dit is het voor nu dan weer, we gaan eten en de volgende keer zal ik proberen nog meer te bedenken. Ik ben nu bijna zes maanden hier, al over de helft. Mijn zus heeft me al bezocht en eind maart komen mijn ouders en gaan we samen een week naar de galapagos eilanden en daarna mogelijk nog wat kleine tripjes. Germania, mijn moeder gaat volgende week dinsdag een maand naar de VS, dus dan veranderd er ook wat. Mis jullie wel, geniet van het leven, de koud en alles eromheen.
Kus Saranke
Ik ben heel erg benieuwd wie mijn blog allemaal leest dus zou het leuk vinden een reactie te zien verschijnen.
Een ander verschil is dat deze familie een stuk minder actief is dan mijn eerste familie. Mijn eerste familie werkte ontzettend veel maar in de weekenden deden ze heel vaak uitstapjes, al helemaal mijn vader. Nu werken beide ouders niet en zijn na schooltijd altijd thuis, maar zij houden er meer van om tv te kijken, een film of een serie, en als ze zeggen laten we fruit of water gaan kopen, dan kopen we dat uiteindelijk twee dagen later pas. Zij leven iets meer bij de 'Ecuadoriaanse tijd' dat als ze iets zeggen, je niet moet verwachten dat het ook direct gebeurd. Dat is af en toe wel irritant maar als je relaxed blijft wen je er wel aan haha.
Wat verder heel leuk is aan deze familie is dat de familie een stuk groter is en ze meer contact hebben met de familieleden naast hun eigen gezin. Zo zijn we een paar dagen naar Riobamba gegaan, het geboorte dorp van mijn beide ouders, om daar Carnaval te vieren. We verbleven bij de moeder van mijn moeder en daar ontmoette ik ook alle ooms en tantes en neven en nichten. Dit was ontzettend gezellig en het is een leuke afwisseling om iets met een groter gezelschap te ondernemen. Naast de familie van mijn moeder woont de moeder van mijn vader hier vlakbij en zijn we daar al enkele keren langs geweest. Zij houd ontzettend van reizen en mijn ouders zeggen dan ook ja je moet Saranke meenemen op je tripjes. Dat het ondertussen wel duidelijk is dat ik ook heel erg van reizen houd, hoewel ik het ook leuk vind om gewoon tijd met mijn ouders door te brengen. Zo ben ik al een keer met mijn oma op een tripje mee geweest. Dat was wel komisch, in een bus met allemaal oudjes, we zaten een paar uur in de bus, bezochten een museum over een belangrijke Ecuadoriaanse schrijver, bezochten een paar dorpjes en lunchten daarna in restaurant. Ik kreeg een hele kippenborst opgediend, wat typisch was van daar maar voor mij veel te veel dus ik nam meer dan de helft mee naar huis. Het was grappig dat de oudjes toch nog ontzettend actief waren, Galito (mijn oma) is 76 en haar vriendinnen zijn denk ik een vergelijkbare leeftijd, maar na het eten stonden we met z'n allen zo'n drie kwartier vrolijk te dansen. Galito zal ook bij mij verblijven als mijn moeder een maand naar de Verenigde Staten gaat en mijn vader een paar dagen weg moet voor zijn werk. Met zijn helikopter opdrachten moet hij namelijk meestal enkele dagen achter elkaar weg. Met Germania is het ontzettend makkelijk praten dus ik zal haar wel missen, maar ik ben benieuwd hoe het alleen met Pepito (mijn vader) en Galito zal zijn.
Afgelopen weekend was erg leuk, dus die ga ik ook met jullie delen. Vrijdag was de verjaardag van Aaron, een Duitse jongen die hier in de vallei woont, en met de hele groep van zeven uitwisselingsstudenten gingen we paintballen (mijn eerste keer). Daarna gingen we in een restaurant wat eten en later in iemands huis nog kaarten spelen. De volgende dat hadden wij met onze Rotary club een activiteit, iets met bomen planten, alleen vergaten zij dat wij ook mee zouden gaan dus kwam niemand ons ophalen van de afgesproken ontmoetingsplek. Het was sowieso niet echt een mooie dag om de hele tijd buiten te zijn, dus met z'n drieën bleven we samen in het huis van Tabea, zij woont nu in mijn eerste familie. We keken samen een film, maakten pizza en lieten daarna onze nagels doen. Het is ook heel leuk dat ik zo ook mijn eerste familie nog te zien krijg en dingen met hun samen kan doen.
De volgende zondag maakte ik wentelteefjes voor het ontbijt en daarna gingen we met het gezin naar Quito om daar het oude centrum beter te leren kennen. We bezochten enkele kerken, een daarvan staat bekend omdat hij van binnen een en al goud is. Mijn tweede familie is religieus en vooral mijn moeder gaat elke week naar de kerk en ook heeft ze een dag in de week les over de bijbel, dus ook in deze gouden kerk bleven we voor de mis. Dit was de eerste keer dat ik met haar naar de kerk was gegaan want eerder hadden we er nog nooit tijd voor gehad. Ze wil me namelijk wel graag voorstellen aan de vader van haar kerk en het lijkt mij ook wel leuk om een paar keer mee te gaan.
Eindelijk ga ik proberen ook wat meer over de andere cultuur vertellen. Ik weet niet precies welke kleine dingen ik al verteld heb dus mogelijk is het wat herhaling. Ten eerste is de familie hier heel belangrijk. Zoals ik al zei bezoekt mijn tweede gezin hun familie een stuk vaker en daarnaast skypen ze elke dag of meerdere keren per dag met Natalie. Natalie is hun dochter, mijn zus die al drie jaar in de Verenigde Staten studeert en al die drie jaar praten ze dagelijks. Dit leek ondenkbaar voor mijn, vergelijk het maar met hoe vaak ik met mijn ouders skype, misschien een keer in de maand, iets meer of minder. Maar nu zie ik ook dat door elke dag te skypen je wel heel erg op de hoogte blijft. Ondanks dat ik Natalie maar voor 1 dag werkelijk heb mee gemaakt kan ik haar zo nog wel een stuk beter leren kennen. Nicolaas is hun zoon die op uitwisseling in Brazilie is en ook met hem proberen ze elke paar dagen te skypen. Toen hij een maand met rotary op reis was en ze al vijf dagen niks gehoord hadden maakten ze zich zorgen, ze hadden al zolang niks van hem gehoord.
Een ander verschil in de relatie tussen mensen is op school. Ten eerste moeten we altijd opstaan als de leraar binnen komt. Deels staat dat me wel aan, een teken van respect en daarna bedankt de leraar de leerlingen en kunnen we weer gaan zitten. Maar soms als niet iedereen opstaat roept de leraar dat iedereen moet opstaan wat minder fijn is. Tijdens de lessen zijn de leerlingen stil maar wel maken ze tussendoor een hoop grappen of vertellen ze verhalen. Wat vooral anders is, is dat naast dat respect er ook een hele vertrouwde, of gemakkelijke relatie is. Leerlingen die leraren knuffelen, of zelfs de leidinggevende of directeur. Ik zit op een hele kleine school dus hier kent iedereen iedereen, leraren lunchen soms met de leerlingen en de directeur maakt grappen en werkelijk kent de leerlingen sinds ze op de school kwamen. Dat knuffelen zijn ze nu iets terughoudender mee geworden omdat dit jaar ontzettend veel berichten zijn uitgekomen over leraren die hun leerlingen seksueel gebruiken. Dus met het idee dat ogen overal zijn en een onschuldige knuffel verkeerd geïnterpreteerd kan worden houden ze zich een beetje in.
Vervolgens enkele regels of algemeenheden die hier spreken. Zondagen zijn echt voor de familie, dit is erg belangrijk en vooral in mijn eerste familie vonden ze het niet leuk als ik iets plande op deze dag en hadden ze geen zin om mijn te brengen.
Als het regent betekend dat dat het de perfecte dag is om thuis te blijven en in bed te blijven en tv te kijken. Dat vind ik zelf vrij treurig omdat ik wel van de regen houd. De kou in het algemeen, de frisse geur die in de lucht hangt en het nat worden vind ik niet erg. Dat ben ik wel gewend in Nederland. Dus af en toe ga ik naar buiten als het regent om daar zelf even van te genieten. Ook is het jammer dat een kleine miezer de plannen al doet cancelen omdat je met dat weer niet naar buiten gaat... vinden ze hier.
Bovendien zijn heel weinig mensen hier actief. Enkele jongens spelen voetbal of gaan naar de fitness, misschien een kwart en van de meiden bijna niemand. Ze hebben niet echt een hobbie of doen geen sport, daardoor is het ook lastig om een lokaal iemand te vinden die het leuk vind om in de bergen te wandelen.
Verder enkele dingen wat het eten betreft; men gebruikt hier ontzettend veel zout in het eten en als groenten enkel een paar lepeltjes salade. Af en toe pak ik een wortel en geniet dan even van de echte pure frisse groenten smaak. Ik moet hier nog een keer een Nederlandse maaltijd maken. Altijd krijgt men een servet erbij en bijna iedereen drinkt warme melk in de ochtend of avond met koffie of chocolade. (Koude melk word niet echt gedronken). Taarten zijn hier bijna altijd een beetje nattig, zo hebben ze niet echt kwark taart of iets vergelijkbaar met appeltaart, maar bijna altijd een soort nattige cake. Persoonlijk vind ik dat vaak een beetje tegenvallen. In beide huizen maakten mijn ouders het ontbijt voor mij, dat ik alleen maar hoefde te wachten, de tafel dekken en gaan zitten.
Dit is het voor nu dan weer, we gaan eten en de volgende keer zal ik proberen nog meer te bedenken. Ik ben nu bijna zes maanden hier, al over de helft. Mijn zus heeft me al bezocht en eind maart komen mijn ouders en gaan we samen een week naar de galapagos eilanden en daarna mogelijk nog wat kleine tripjes. Germania, mijn moeder gaat volgende week dinsdag een maand naar de VS, dus dan veranderd er ook wat. Mis jullie wel, geniet van het leven, de koud en alles eromheen.
Kus Saranke
Ik ben heel erg benieuwd wie mijn blog allemaal leest dus zou het leuk vinden een reactie te zien verschijnen.
-
27 Februari 2018 - 10:13
Petra Bruggenkamp:
Hoi Saranke,
Ik lees je blog graag, leuk te horen wat je allemaal meemaakt! Super hoor, hoe gemakkelijk je je aan alles en iedereen aanpast en geniet van alle leuke dingen. Hoor graag weer van je.
Liefs, Petra -
27 Februari 2018 - 12:02
Maaike:
leuk verslag sarank! jammer dat je moeder weggaat voor zo lang -
28 Februari 2018 - 19:34
Bowine:
Lieve Saranke,
Wat leuk om weer eens wat van je te horen. Straks herkennen we je niet meer terug: spaans sprekende glamour girl met mooie nagels!!!! Grappig he dat ze het uiterlijk zo belangrijk vinden, altijd netjes naar buiten toe. Dat zie je in veel zuidelijke landen, ziet iedereen er veel verzorgder uit dan wij nuchtere nederlanders in onze afritsbroeken met sandalen haha.
En ja die regen, dan gaan je krullen weer uit je haar, dus binnen blijven!
Maar fijn te horen dat je het zo naar je zin hebt en zulke aardige ouders hebt. Interessant te lezen hoe ze daar eten en doen. Volfgens mij kun jij nu vloeibaar spaans spreken met zo'n kwebbel van een mama.
Ja wel jammer dat ze voor een maand weg is. Dan moet je het maar met de oma doen. Nog een actief mensje zo te lezen. Heb jij het met hun ook over hoe het bij ons in Nederland toegaat? en hoe vinden ze dat?
Nou Saranke ik kijk uit naar je volgende verslag en het duurt ook niet zo lang meer dat je eigenste oudertjes je weer even kunnen knuffelen.
Liefs Bowine -
01 Maart 2018 - 14:54
Marijke:
Hoi Saranke,
Onze opvoeding wordt nog even afgemaakt, begrijp ik, haha. Ik ben benieuwd als je straks terugkomt -
01 Maart 2018 - 15:00
Anton:
Hai Saranke, wat een leuk verslag dit keer. Leuk dat je het nu zo naar je zin hebt bij deze familie. Ja, de tijd vliegt, al weer een half jaar om. Ga je nog scouting of iets anders doen? Ik kijk uit naar je weer te ontmoeten. Liefs, Anton -
01 Maart 2018 - 15:00
Anton:
Hai Saranke, wat een leuk verslag dit keer. Leuk dat je het nu zo naar je zin hebt bij deze familie. Ja, de tijd vliegt, al weer een half jaar om. Ga je nog scouting of iets anders doen? Ik kijk uit naar je weer te ontmoeten. Liefs, Anton -
01 Maart 2018 - 15:04
Marijke:
Hoi saranke,
Op de een of andere manier werd maar een deel van mijn reactie geplaatst
Wat fijn dat je je zo thuisvoelt bij Germania en Pepito!
En lijkt me best lastig om te wennen aan de Ecuadoraanse tijd...
Ik verheug me op nog veel meer verhalen live en zien waar je bent. Heel veel liefs!’ -
02 Maart 2018 - 10:24
Jan & Els:
Nou, wij zijn je trouwe fans, hoor! Fijn dat je het zo leuk in deze familie hebt. Hopelijk levert Oma ook leuke ervaringen op als oma-moeder. NL is nu gek van schaatsen, beetje jaloers?
Geniet volop en dank voor je verhalen! -
02 Maart 2018 - 22:56
Patries:
Ha Saranke,
Leuk hoor om jouw verhalen te lezen. Hele epistels moet er wel even voor gaan zitten. Fijn dat je het zo naar je zin hebt. Super leuk om straks met je 'echte' ouders op stap te gaan.
Veel groeten!
Patries -
03 Maart 2018 - 18:11
Renate:
Hoi meisje,
wat een prachtig verhaal. Fijn, dat je het zo naar je zin hebt bij deze ouders.
Dat opstaan, als de leraar binnen komt, herinnerde mij aan mijn gymnasiumtijd. Bij ons was dat vroeger ook gebruikelijk.
Veel plezier straks met jouw ouders en jullie gezamenlijke trip.
Liefs,
Renate -
05 Maart 2018 - 14:37
Joke:
Hoi Saranke,
Wat een prachtig verslag! Leuk dat het nu zo anders is dan in je eerste familie. Ik ben benieuwd welke glamourgirl we straks terug gaan zien. We missen je hier natuurlijk enorm, maar genieten wel van je verhalen en nu ook die van je ouders. Veel plezier straks samen!
Mag je nu overigensm, naast de wentelteefjes, wel helpen met koken of zelf een keer iets maken?
Groetjes,
Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
