Kanthaus

Heei peeps,
Having a great time in the world and meeting beautiful people all around. This first blog will be in Dutch as I had already started but next time I will continue in English.

hallo iedereen,
hierbij mijn eerste verhaal over mijn heerlijke avontuur op reis naar het groote onbekende.. Mijn eerste stop was in Launevitz een klein dorpje onder Leipzig. Hier ben ik twee weken bij een superleuk gezin verbleven via workaway. Dus voor kost en inwoning hielp ik door de weeks mee met klusjes. Ik heb voor namelijk geholpen met de appel pers, waarmee ze langs allerlei plekken gingen om voor mensen vele kilos appels te persen tot sap waarbij ik de zakken vulde en het in dozen deed. Dit was best lang werken, vier dagen van acht tot acht, maar de andere dagen was het een stuk rustiger, ook lekker koken, appels of walnoten verzamelen of met de kinderen spelen. Het was namelijk een drukte van jewelste zes kinderen waarbij de jongste vier jaar. Ze wonen op een soort boerderij met een groot stuk land en in het weekend heb ik ook aanliggende steden kunnen verkennen als yena en Weimar. S avonds had ik veel leuke geprekken met Paul over kunst politiek en geschiedenis. Zo heb ik een hoop dingen gehoord over voormalig oost Duitsland wat ik super interessant vind. Hoewel met de ouders in Engels alles prima gaat is mijn Duits met de kinderen nog wel erg beperkt maar dit gaat ook al beter, en voor paardje spelen heb je weinig taal nodig.

ondertussen tijdje later, nu net een week op de nieuwe plek al wat een gemeenschap is in wurzen boven Leipzig van zo'n 15 vaste mensen (leeftijd rond eind twintig) en dan nog een stuk of zes tijdelijke bewoners. Voornamelijk was ik bezig met het dak wat gemaakt moest worden. Heerlijk vanaf negen uur in het zonnetje spijkers verwijderen, latten leggen en dak ramen inbouwen dakpannen leggen en isoleren. De sfeer is heel gemoedelijk en leuk om te zien hoe het moet. Daarnaast zijn de activiteiten op twee babies passen (1 en 2 jaar heel leuk te zien hoe ze zich ontwikkelen), koken, schoonmaken of dumpster diven. Al het eten wat ze consumeren is namelijk door supermarkten weg gegooid of kan door boeren niet verkocht worden. Echt verbazend en schokkerend wat er allemaal weggegooid wordt en hoe goed, lekker en veel hier dus ook gegeten wordt. Eten wordt meestal ingepland gezellig met meerdere koken lunch of avond eten en daarna samen eten. De meeste bewoners zijn Duits maar er zijn ook twee franse en een Spaanse bewoner met wie het ook leuk is culturele dingen uit te wisselen. Zoals de stiltes tijdens het eten of het gewoon introverte mensen zijn of dat dat ook heel Duits is in vergelijking met het Spaanse gejoel... Gelukkig is de voertaal wel Engels, een beetje afhankelijk van wie in de kamer is welke taal gesproken wordt. Verder hebben de meeste vaste bewoners geen betaalde baan maar werken aan projecten zoals nationaal foodsharing, open software programmeren, klimaat, gender queer activisme en nog meer. Dus überhaupt heel inspirerend de levensstijl van deze mensen zonder een vaste baan te hoeven hebben en veel vrijheid te hebben. Dat sommige liever geen geld meer voor hun werk willen ontvangen omdat dat de hele relatie veranderd, met verwachtingen enzo maar dat leidt ook tot meer actie.


Nu net in het weekend lekker in een sauna gezeten, en fietstochtje en in een ontzettend koud meer gezwommen. Verder ben ik hier en daar nog Duitse en andere boeken aan het lezen en wat aan het tekenen. s avonds hebben ze hier vaak een avond activiteit als een film kijken met z'n aoflle knus op de bank, spelletjes avond of debatteren, dus de dag is vaak snel vol. Het is nog wennen hoeveel tijd voor mezelf te vinden of in te groep, en lijkt me ook gaaf echt elke dag zelf te kunnen bedenken wat te doen als ik zelfstandig zou reizen. Hoelang ik overal wil blijven ben ik nog aan het afwegen, dit is zeker een inspirerende plek maar denk dat ik eerst nog verder reis en daarna altijd nog terug kan komen om echt meerdere maanden hier te verblijven.

Ondertussen is het alweer een paar weken verder en de bouw maand afgesloten met een legendarisch feestje. Dansen in de kelder, vuurtje in de tuin, en ondanks dat mensen zich 'oud' voelden toch cool experimenteel blijven dansen, chillen, knuffelen tot in de ochtend uurtjes.. De vrijdag dat weekend was een andere Duitse vrijwilliger aangekomen met wie ik een week in klein Zwitserland ging lopen. Dat is een berg achting natuurgebied tegen de Tsjechische grens aan. Gelukkig kon ik hem in een vertrouwde omgeving leren kennen en die maandag samen vertrokken op weg naar Dresden. Dat gaf weer een heel neiuw gevoel van vrijheid en avontuur, heerlijk de natuur in, onder grotten slapen en ook liftend daar naar toe. Uiteindelijk ging de reis zeer voorspoedig waarbij we s avonds in de maneschijn door het bos struinen op zoek naar de goede rots wand om detent op te zetten. Miro komt van die omgeving en wist dus gelukkig veel mooie plekken te vinden wat erg makkelijk was.

Nu ben ik net terug van de week lang heerlijk buiten leven. Ik heb genoten van prachtige bossen, rots pilaren en varens en korstmossen. Met alle vrije tijd gingen we ook met bezig met tekenen, fotografie en wat dichten wat erg leuk was. Een mooi moment was de eerste ochtend waarop we wakker werden voor het eerst in het bos en voor het ontbijt de zandstenen rots achter ons beklommen voor het ultieme uitzicht. Lekker klauteren met een fris ochtend zonnetje en boven maakte we een klein vuurtje, op miro s voorstel, om het brood te roosteren. Daarna rustig de tent in gepakt om maar op zoek te gaan naar een betere kampeerplek waar we de grote rugzakken achterlieten om daarna een winkel te gaan zoeken.

Nu in Dresden bij een andere vriend aan het slapen, wetenschappelijk en artistisch geïnspireerd door bellenblaas en even genoten van de luxe. Dinsdag gaan ik met Miro verder liften nar een ander workaway adres in Tsjechië waar een man met een groot stuk land allerlei projecten rond en om het huis heeft lopen. Het is ergens midden in de bossen waar steen gehakt word en we misschien nog paddenstoelen gaan zoeken.

Ondertussen andere gemeenschappen in Tsjechië berichten aan het sturen dus nog onbekend waar ik daarna naar toe ga maar wie weet een gemeenschap in de buurt richting Krakow in de bergen bossen met veel sneeuw. Tot nog toe nog weinig last van Covid hier en hopelijk blijft dat goed zolang mensen ons willen ontvangen.